شعر.............................عشقولانه

خیلی وقته که واسم نامه ندادی                  نه نگاهی نه پیامی نه یادی

خیلی وقته که واسم غزل نگفتی                  واسه مشکلام یه راه حل نگفتی

خیلی وقته گله و فاصله هامون                   خیلی سر رفته مثه حوصله هامون

خیلی وقته امضاهای رنگارنگت                   نمی شینه پای نامهء قشنگت

خیلی وقته دیگه چشمک ستاره                    شبا دوری مو به یادت نمی یاره

خیلی وقته ننوشتی خم طاقا                       ننوشتی بوی تو داره اطاقا

خیلی وقته که نکردی هیچ سوالی                  که ببینی دل من پره یا خالی

خیلی وقته ننوشتی گل پونه                       غم نخور دنیا که اینجور نمی مونه

خیلی وقته که ازت خبر ندارم                    خیلی وقته رودلت اثر ندارم

خیلی وقته پیش چشم تو بدم من                 ببینم مگه بهت حرفی زدم من ؟

خیلی وقته نه پیامی نه تماسی                   شدی عاشق و مجازه بی حواسی

واست امشب فال مولانا گرفتم                 می دونم نمی گیرن اما من گرفتم

دراومد قصه نی درد جدایی                        منو کاش ببخشی اما بی وفایی

خیلی وقته بارون اینجاها شدیده                   بی وفا نشو آخه از تو بعیده

خیلی وقته اینجا قحطی نسیمه                      اما طوفان دلم مثل قدیمه

خیلی وقته ننوشتی توی نامه                      دوس دارم عاشقی تو بدی ادامه

ننوشتی واسه من سلام بهونه                    ببینم آخر کی میره کی می مونه

خیلی وقته با مداد خیلی قرمز                    ننوشتی سطر آخر بی تو هرگز

خیلی وقته اسممو صدا نکردی                    آخر نامه واسم دعا نکردی

خیلی وقته منم از دست تو خستم                 چمدون دل دیوونه مو بستم

خیلی وقته که منم نامه ندادم                     خیلی وقته که تو هم رفتی ز یادم

خیلی وقته رسیدم به این حقیقت                   اونجاها انگار عوض شده سلیقت

راستشو بخوای دلم  واسه خودم سوخت              که یه عمر چشمای خسته شو به در دوخت

گفتم اینا رو واسه تو بنویسم                        با دل شکسته  با چشمای خیسم

دیگه گفتن از تو شد واسم غدغن                  اما خوب شد که تو هم شدی مث من

عشق

ای کاش در زندگی سه چیز وجود نداشت:

غرور، عشق ، دروغ

آن وقت کسی به خاطر غرورش برای عشق ، دروغ نمی گفت.

---

هیچ وقت نشد بهت بگم که من چقدر دوست دارم

نشد یه روز بهت بگم که من فقط تو رو دارم

روزا با تو بیدار میشم شبا با تو به خواب میرم

هیچ وقت نشد نفهمیدی که بی تو دنیا ندارم

تو همه دنیای منی امروز و فردای منی

هیچ وقت نشد بدونی که من بی تو فردا ندارم

میگن چشای عاشق یه دنیا شعرو قصه ست

اما چرا عزیزم چشام لبریز غصه ست

میگن گل شقایق نشون داغ عشق

من از نگاه داغت شدم باغ شقایق

میگن شبا ستاره ها رابط عشقو قلبان

اما اخه ستاره ام راه نمیده به چشمام

میگن اشکای عاشق پیش خدا عزیزه

نمیدونم تا کی باید بریزه و بریزه و بریزه

وقتی شبا تو اسمون رنگه چشاتو میبینم

دلم میخواد بهت بگم که روزو رویا ندارم

بین تموم ادما تو عشق پاک این دلی

تو اسمون رویاهام جز تو ستاره ندارم

میگن چشای گیرا خوب داره از این اسیرا

بگو تا کی باید من باشم مثل اسیرا

میگن تو این زمونه عشقا همه دروغه

عاشق نبوده حتما اونکه اینارو گفته

دلم پی نگاهت شد ابر پاره پاره

اما بگو عزیزم این کارا فایده داره؟؟؟؟

عشقولانه

گر دست دهد خاک کف پای نگـــــــــارم

                           بر لوح بــــــــــصر خط غباری بنـــــــگارم

پروانه او گر رسدم در طلب جـــــــــــان

                           چون شمع همان دم به دمی جان بسپـــــارم

گر قلب دلم را ننهد دوست عیــــــــــاری

                           من نقد روان در دمش از دیده شـــــــــمارم

دامن مفشان از من خاکی که پس از من

                            زین در نــــــــــتواند که برد باد غبــــــــارم

بر بوی کنار تو شدم غرق امـــــید است

                            از موج سرشــــــکم که رساند به کنـــــارم

زلفین سیـاه تو به دلداری عشــــــــــاق

                            دادند قـــــــــــراری و بـبردند قــــــــــــرارم

امروز مکش سر زوفای من و انـــدیش

                            زان شب که من از غم به دعا دست بر آرم

ای باد از آن باده نسیـــــــمی به من آور

                            کان بوی شـــــــــــفا می دهد دفع خمــــارم

   حــافظ لب لعلـــش چو مرا جان عزیز است

           عمری بود آن لحظه که جـان را بـه لب آرم

---

دوست دارم...

۱. تقدیم به او که می داند دوستش دارم . هم او که با داشتنش زمستان سرد بهاری دلنشین خواهد بود... با تو تا نهایت زمانه ٬ تا باقی وجود٬ تا انتهای عالم فانی٬ عاشقانه خواهم ماند. با تو از کران تا کران٬ تا بلندای  قله های سپید خوشبختی ٬ با دو بال نازک به پرواز در خواهم آمد. تجربه اولین عشق با تو شیرین شد خوب من. با تو گل خوشبختی از اعماق وجودم جوانه زد . با تو جرقه های عاشق شدن در آتشکده متروک قلبم  شعله کشید و ترانه های عاشقانه ام با تو به حقیقت رسید. انجماد خون در رگهای یخ زده ام ٬ در شراره های آغوش سوزانت ذوب شد  و با تو و وجود متبرک توست  که می خواهم بمانم  تا همیشه  و همیشه  در کلبه عشق  میزبان نفسهای  عاشقانه ات خواهم ماند... ۲. با تو هستم غریبه                          چشمان اشگ بارم را ندیدی   بغض در گلویم را ندیدی          تپش این قلب چشم به راهم راندیدی   چه بگویم          که هر چه گویم         هیچ است          تباه است   ای کاش بودی          مرا میدیدی که چگونه بی تو           حیرانم   بی یارم          گریانم           چه سود        تو که باورت نمیشود   من هر چه گویم               گویی هیچ نگفتم                   میدانی   دگران گویند چرا غم چرا غصه            اما من چه گویم به دگران   جز این که بگویم تو را میخواهم                        خنده دار است   از بس گفته ام تو را میخواهم                                    دیگر هیچ جمله ایی جز این را نمیدانم   گویی من جز این هیچ نمیخواهم                                        اما این بدان                                                         من تو را میخواهم   عشقت را میخواهم                         قلب مهربانت را میخواهم   و در آخر زندگی در کنار تو را میخواهم                                         شاید که گویی چقدر طماع هستم   اما به خدا نه       من طمع نکردم        مگر داشتن تو طمع است   مگر بودن در کنار تو توقع زیادیست            اگر جوابت آریست   پس بگذار بگویم حق باتوست من طمع دارم                                             و آن به دست آوردن توست     من به دنبال الماسی هستم که آن توهستی          من به دنبال قلبی به وسعت دریا هستم  که آن قلب توست           من به دنبال قامتی بلند و استوارم که آن قامت توست                         دیگر چه میخواهی که بگویم                        من که بارها و بارها گفته ام              به دنبال یاقوتی هستم که آن یاقوت تو هستی            تو را به خدا  بگذار که تو را به دست بیاورم                حال با توست خود دانی من چشم به راهم                               تا کی را نمیدانم                                     فقط   انتظار.............انتظار............... انتظار................انتظار     چشم به راه ........................................چشم به راه

ماه من....................................

...ماه من

         آه آن لحظه که چشمانت را

می گشایی ومی تابانی

قلب من می بخشد...

همه آوای تپش هایش را

به تپش های تو سبز

قلب من هر تپشش ،

هر تپشش

از سبزی توست

آه آن لحظه که لب هایت را می گشایی

و به من می بخشی...

همه لبخند و نفسهایت

آه آن زمان زندگی من ازتوست

آه ای روشنی ماه از تو

ای خود ماه همه شبهایم

هیچ می دانستی

بوسه هایم نفست می بخشد

و صدایت...

نام من را تو به آواز بخوان

نام من را تو به فریاد بگو